Het werk van Ben Bodt ontwikkelde zich in de afgelopen
veertig jaar in een cyclische beweging. Realistische (kleur)
potloodtekeningen werden opgevolgd door abstracte
experimenten in olieverf. In plaats van het grafische
karakter van de tekeningen kwam het schilderachtige.
Na verloop van tijd is in het werk een terugkeer van
figuratieve en meer grafische elementen in het verder
abstracte werk te zien, zoals een dierfiguur of een bal.
De figuratieve elementen komen steeds meer op zichzelf te
staan. De vormgeving wordt realistischer. Dat realisme in
vorm en kleur komt tot uiting in de recente stillevens. Daarin
roepen de geschilderde voorwerpen door hun isolement
ten opzichte van de omgeving een gevoel van vervreemding
op. We zien hier geen schilderachtige benadering van het
onderwerp, maar een meer tekenachtige weergave daarvan.